Tatry – Giewont

Tagi

Dolina Kondratowa, Dolina Małej Łąki, Dolina Strążyska, Długi Giewont, Giewont, Kondracka Przełęcz, krzyż, Mały Giewont, Tatry, Wielki Giewont

„Z każdej prawie chaty Giewonta widać, toteż słusznie mu się należy tytuł króla zakopiańskiego” – Walery Eljasz.

Najbardziej znana góra Polski, symbol polskich Tatr i ich najbardziej zatłoczony szczyt. Źródeł fascynacji Giewontem upatrywać można szczególnie w jego bliskim położeniu względem Zakopanego, nad którym górują strome urwiska północnej części masywu, a także pewnej tajemniczości, jaką mu nadano – dopatrując się podobieństwa do sylwetki „śpiącego rycerza” czy umieszczając na szczycie metalowy krzyż (w 1901 r.). I choć wspaniałości Giewontowi odmówić nie można, to trudno oprzeć się wrażeniu, że stopień skomercjalizowania go jako celu wycieczek przyniósł więcej szkód niż korzyści. Zwłaszcza w sezonie letnim w drodze na wierzchołek ustawiają się długie kolejki turystów (lub „turystów”), często kompletnie nie przystosowanych do chodzenia po górach. Na podbój Giewontu ruszają dziś wszyscy: rodzice z małymi dziećmi, miłośnicy „turystyki klapkowej”, wreszcie osoby, u których przykuty do skały łańcuch i średnia ekspozycja terenu wywołują paniczny lęk. Ludzie, którzy nie szanują ani siebie, ani gór.

Nie znaczy to oczywiście, że Giewont to cel niewarty odwiedzenia – przeciwnie, posiada pewien „klimat”, a ze szczytu rozciągają się piękne widoki na Zakopane, Tatry Zachodnie i Tatry Wysokie. Taką wycieczkę warto jednak odbyć w czasie, kiedy ruch turystyczny w końcowej fazie szlaku będzie mniejszy. Dla przestrogi posłużę się tu własnym przykładem. Pewnego wrześniowego weekendu, chcąc przejść trasę mniej wymagającą i czasochłonną po dłuższej wyprawie dnia poprzedniego, a jednocześnie wykorzystać świetne warunki pogodowe, wybrałem „szybkie” wejście dobrze znanym szlakiem na Giewont. O głupocie tej decyzji niech świadczą liczby. Odcinek z Kondrackiej Przełęczy na szczyt, którego pokonanie według mapy zajmuje około 20 minut, udało mi się pokonać w doskonałym czasie…1,5 godziny. Dla potwierdzenia kilka zdjęć z niezapomnianego smażenia się w kolejce 🙂

Skalisty szczyt Giewontu wyróżnia go na tle kopulastych z reguły wierchów Tatr Zachodnich. Cały masyw składa się z trzech głównych części: Małego Giewontu (1728 m n.p.m.), Wielkiego Giewontu (1894 m) i Długiego Giewontu (1867 m). Istnieje kilka możliwości dotarcia pod kopułę szczytową Giewontu, skąd pod krzyż prowadzi jednokierunkowy niebieski szlak.

Pierwsza to trasa z Kuźnic, wiodąca przez Dolinę Kondratową na Kondracką Przełęcz. Szlak zaliczyć należy do łatwych, choć w ostatniej fazie, jaką jest podejście na samą przełęcz, może być nieco męczący.

Schronisko turystyczne na Hali Kondratowej

Kondracka Przełęcz widziana z Doliny KondratowejNa Kondracką Przełęcz można także dotrzeć od strony zachodniej, podchodząc z Doliny Małej Łąki.

Siodłowa Turnia, w tle szczyt Wielkiego Giewontu

Widok na zachód ze szlaku, w dole Dolina Małej Łąki

Tuż pod Kondracką Przełęczą trasa wiedzie przez gęste krzewy kosodrzewinySiodłowa Turnia, rozległa przełęcz Siodło (przez którą przebiega czerwony szlak pieszy) i niewielka część zbocza Małego GiewontuWierzchołek widziany z okolic Kondrackiej PrzełęczyTrzecią drogą wiodącą pod szczyt Giewontu jest szlak wychodzący z Doliny Strążyskiej, prowadzący przez Przełęcz w Grzybowcu i Siodło, a dalej zboczami Małego Giewontu.

Giewont widziany z Doliny Strążyskiej

Przebieg szlaku zboczami Małego GiewontuWidok na Kondracką Przełęcz i Kondracką Kopę, w oddali Tatry Wysokie z najwyższym KrywaniemSymbol Giewontu, 17,5-metrowy (2,5 m w skale) krzyż. W końcowym odcinku szlak ubezpieczony jest łańcuchami, jednak przy zachowaniu należytej ostrożności jego pokonanie nie sprawia żadnych trudności (łańcuchy mają funkcję głównie asekuracyjną).Widok ze szczytu północ (Zakopane i pobliskie miejscowości, Pogórze Gubałowskie, Kotlina Orawsko-Nowotarska, Gorce)

Kopalnia Złota w Złotym Stoku

Tagi

Dolny Śląsk, kopalnia, Muzeum Górnictwa i Hutnictwa Złota, Złoty Stok

Wizyta w Złotym Stoku to kolejny (po Lądku Zdroju) obowiązkowy punkt podczas zwiedzania okolic wschodniej części Sudetów. Od 1996 roku na terenie dawnej kopalni złota działa tu Muzeum Górnictwa i Hutnictwa Złota, które dzięki dobremu zagospodarowaniu i ciekawej ofercie turystycznej cieszy się sporym zainteresowaniem odwiedzających.

Trasa udostępniona dla ruchu turystycznego przygotowana jest w sposób bardzo ciekawy i wzbogacona o atrakcje takie jak przejażdżka podziemną kolejką, zjazd na zjeżdżalni czy możliwość rozmowy ze stacjonującym w kopalni alchemikiem, który w poszukiwaniu eliksiru na długowieczność wynalazł trujący arszenik. Na uwagę zasługuje także niezwykle szeroki pakiet usług dodatkowych, z których skorzystać może turysta. Dużą popularnością wśród odwiedzających cieszy się podziemny spływ łodzią (niestety nie udało mi się na niego załapać z powodu braku miejsc).

Poza tym klient za odpowiednią dopłatą może wziąć udział w płukaniu złota, własnoręcznie wybić sobie monetę, otrzymać „świeżo odlaną” pamiątkową sztabkę czy wejść w posiadanie Certyfikatu Zdobywcy Kopalni Złota. Bilet z Podziemnej Trasy Turystycznej upoważnia także do darmowego obejrzenia wystawy minerałów.

Samo zwiedzanie kopalni podzielone jest na dwie części. Pierwsza to przejście 500-metrowego odcinka Sztolni Gertrudy, w ramach którego podziwiać można m.in. wystawę narzędzi i lamp górniczych oraz minerałów, laboratoryjny piec to do wytapiania złota, przejść chodnikiem śmierci, zjechać wspomnianą wcześniej zjeżdżalnią, a na koniec obejrzeć kolekcję zabawnych tabliczek z przepisami BHP w kopalnianym Muzeum Przestróg, Uwag i Apeli.

Aby dostać się do drugiej udostępnionej turystycznie części kopalni, trzeba najpierw wyjść na powierzchnię i obok parku linowego Skalisko dotrzeć do podnóża kamieniołomu, gdzie znajduje się otwór wejściowy do Sztolni Czarnej Górnej. Jej największą atrakcją jest efektownie podświetlany podziemny wodospad. Zwiedzanie kopalni kończy wyjazd na zewnątrz podziemnym tramwajem, który na trasie o długości około 300 metrów rozwija całkiem przyzwoitą prędkość.

Malowniczy wodospad tuż obok wyjścia z kopalni

Tatry – Dolina Gąsienicowa

Tagi

Boczań, Czarna Dolina Gąsienicowa, Czarny Staw Gąsienicowy, Dolina Gąsienicowa, Granaty, Hala Gąsienicowa, Jaworzynka, jezioro, Kozi Wierch, Kościelec, Murowaniec, Orla Perć, Przełęcz Między Kopami, staw, Tatry, Zielona Dolina Gąsienicowa, Świnica, Żółta Turnia

Stosunkowo łatwa dostępność dla turystów o różnym poziomie sprawności fizycznej, bliskość grani Orlej Perci i innych chętnie zdobywanych szczytów (np. Kościelec, Świnica, Kasprowy Wierch), niezwykłe walory krajobrazowe, a także słynne schronisko Murowaniec (na Hali Gąsienicowej) czynią Dolinę Gąsienicową niezwykle popularnym celem wycieczek pieszych w polskich Tatrach. Jest ona również miejscem krzyżowania się znacznej ilości szlaków turystycznych prowadzących w wyższe partie górskie.

Dolina Gąsienicowa: położona na granicy Tatr Zachodnich i Tatr Wysokich (w większości jednak na terenie Wysokich). Stanowi górne piętro Doliny Suchej Wody Gąsienicowej i składa się z dwóch zasadniczych części: Czarnej Doliny Gąsienicowej i Zielonej Doliny Gąsienicowej, przedzielonych granią Kościelców. Cechą charakterystyczną obszaru jest nagromadzenie jezior polodowcowych (zwanych stawami gąsienicowymi), których liczba sięga szesnastu (większość w Zielonej Dolinie Gąsienicowej).

Najczęściej wybieranym sposobem dotarcia na Halę jest dojście Kuźnic, skąd prowadzą dwa szlaki turystyczne: żółty przez Dolinę Jaworzynki i niebieski przez Boczań (oraz Skupniowy Upłaz).

Dolina Jaworzynki w początkowej fazie szlaku

Widok na Polanę Kalatówki z BoczaniaMały i Wielki Kopieniec ze Skupniowego UpłazuSkupniowy Upłaz, w dole po lewej szlak przez „Jaworzynkę”Punkt zetknięcia się obu szlaków – Przełęcz Między KopamiŻółta Turnia ze szlaku na Halę GąsienicowąKlasyczna panorama Doliny Gąsienicowej, od lewej: Żółta Turnia, Granaty, Kozi Wierch, Kościelce, ŚwinicaSchronisko turystyczne PTTK „Murowaniec”Największy i najpopularniejszy w dolinie Czarny Staw GąsienicowyWidok na Zieloną Dolinę Gąsienicową z okolic Kasprowego WierchuMalowniczy staw KurtkowiecZielony Staw GąsienicowyI na koniec Zielona Dolina Gąsienicowa widziana ze szlaku na Karb

Rynek Główny we Wrocławiu

Tagi

kamienice, ratusz, rynek, Rynek Główny, Wrocław

Średniowieczny rynek we Wrocławiu należy do największych tego typu placów w Europie, a mieszczący się na nim późnogotycki ratusz jest największym ratuszem miejskim w Polsce. Rynek ze wszystkich stron zamykają pierzeje kolorowych kamienic, a w centralnej części znajduje się tzw. blok śródrynkowy, który oprócz zabytkowego ratusza i kamienic tworzy Nowy Ratusz (wzniesiony w II poł. XIX wieku).

Poniżej kilka zdjęć z dwóch wizyt na wrocławskim rynku: dziennej w sierpniu 2011 roku i nocnej w styczniu 2012 roku, kiedy piękna rynku dopełniały kolorowe światła dekoracji świątecznych.

Stary (po prawej) i Nowy Ratusz Miejski

Kamienice w świetle zachodzącego słońcaTrochę zabawy ze światłem i cieniem… I nocno-świąteczna odsłona rynku:

Zwiedzając Dolny Śląsk: Lądek Zdrój

Tagi

Dolny Śląsk, Lądek Zdrój, ratusz, rynek, Sudety Wschodnie, uzdrowisko, Wojciech

Podczas pobytu w rejonie Sudetów Wschodnich warto odwiedzić jedno z bardziej malowniczych miast wschodniej części Kotliny Kłodzkiej. Lądek Zdrój należy do najstarszych uzdrowisk w Polsce, znanych ze swej funkcji już w XV wieku. Oprócz zalet leczniczych, miasto posiada także ciekawą architekturę. Poniżej bardzo skromny, ale prezentujący kilka głównych obiektów materiał zdjęciowy. Na szczęście w rzeczywistości Lądek Zdrój nie jest tak „ponury” jak mogłyby sugerować te kadry.

Jeden z piękniejszych na Śląsku rynków z neorenesansowym ratuszem w centralnej części

Podcienia przy rynkowych kamienicachPijalnia wód i zakład przyrodoleczniczy „Wojciech”Barokowy kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Tatry – Dolina Pięciu Stawów Polskich

Tagi

Czarny Staw Polski, Dolina Pięciu Stawów, góry, jezioro, Kozi Wierch, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski, Tatry, Wielki Staw Polski, Zadni Staw Polski

Jeden z najchętniej odwiedzanych rejonów i chyba najpiękniejsza wysokogórska dolina w polskich Tatrach, dodatkowo dość łatwo dostępna (przede wszystkim szlakiem przez Dolinę Roztoki). Świetne miejsce docelowe na kilkugodzinną wycieczkę, lecz również dogodny punkt pośredni w trasie na szczyty Orlej Perci, Szpiglasowy Wierch czy nad Morskie Oko. Przystanek obowiązkowy dla każdego, kto po raz pierwszy zasmakować chce piękna tatrzańskiego krajobrazu w najwyższym wymiarze.

Dolina Pięciu Stawów Polskich: położona w Tatrach Wysokich, stanowi odgałęzienie Doliny Białki i górne piętro Doliny Roztoki. Nazwa pochodzi od kompleksu jezior polodowcowych (w Tatrach zwanych stawami), do których zaliczają się: Wielki Staw Polski, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski, Czarny Staw Polski i Zadni Staw Polski. Szóstym zbiornikiem znajdującym się w dolinie jest Wole Oko, jednak ze względu na bardzo małą powierzchnię i głębokość bardzo zależną od ilości wody spływającej z Zadniego Stawu, nie jest uwzględnione w jej nazwie. W Dolinie Pięciu Stawów Polskich położone jest jedno z ośmiu schronisk turystycznych w polskiej części Tatr.

Widok całej doliny ze szlaku na Świstową Czubę. Widoczne cztery stawy (od najbliższego): Przedni Staw Polski, Mały Staw Polski, Wielki Staw Polski, dalej Czarny Staw Polski

Najgłębsze jezioro w Tatrach – Wielki Staw Polski (blisko 80 m głębokości). Podobno gdyby na jego dnie postawić Kościół Mariacki, ponad powierzchnię wody wystawałaby tylko końcówka wyższej wieżyMalowniczy Mały Staw Polski, dalej Wielki Staw PolskiGórujący nad Doliną Kozi Wierch, widoczne południowe zbocze jest zdecydowanie łagodniejsze niż urwiste północne, tędy prowadzi też łatwiejszy szlak turystycznyPrzedni Staw Polski, przy którym położone jest schronisko turystyczne PTTK

Na koniec dolina w nieco bardziej „mrocznej” wersji

Tatry – Dolina Roztoki

Tagi

Dolina Roztoki, góry, Kozi Wierch, krajobraz, potok, Roztoka, Tatry, Wielka Siklawa, Wodogrzmoty Mickiewicza

Po prezentacji dwóch miast, czas na przybliżenie pierwszego wartego odwiedzenia miejsca na łonie natury. Tatry jako jeden z najatrakcyjniejszych obszarów w Polsce, a przy okazji najczęściej odwiedzana przeze mnie jej część, pojawiać się będą na tej stronie jeszcze nie raz, nie dwa. Ze względu na „ilość piękna na metr kwadratowy”, wpisy dotyczyć będą zazwyczaj nie Tatr w ujęciu ogólnym, a ich konkretnych części i szlaków. Na dobry początek spacer Doliną Roztoki, będącą jedną z moich ulubionych tras tatrzańskich.

Dolina Roztoki: położona w Tatrach Wysokich, stanowi odgałęzienie Doliny Białki. Bardzo popularna wśród turystów pieszych ze względu na łatwy, a zarazem niezwykle atrakcyjny szlak prowadzący od Schroniska w Roztoce do Doliny Pięciu Stawów Polskich. Po drodze podziwiać można opadające kaskadami Wodogrzmoty Mickiewicza oraz największy tatrzański wodospad, Wielką Siklawę.

Wodogrzmoty Mickiewicza przy skrzyżowaniu szlaków: czerwonego prowadzącego przez Dolinę Rybiego Potoku i zielonego przez Dolinę Roztoki. Na zielony szlak wchodzimy tuż za Wodogrzmotami, skręcając z drogi asfaltowej w prawo

W początkowej fazie szlak prowadzi przez las…

..miejscami nieco przerzedzony. W tle podziwiać możemy masyw Wołoszyna

Malownicze kaskady Potoku Roztoka

Typowy krajobraz Doliny Roztoki, w oddali Kozi WierchWodospad Buczynowa Siklawica spływający z Buczynowej DolinkiPo około 1,5 godziny podejścia od Wodogrzmotów Mickiewicza naszym oczom ukazuje się największy wodospad w Polsce, Wielka Siklawa, tworzona przez wodę spływającą z Wielkiego Stawu Polskiego

Kozi Wierch widziany z wysokości Wielkiej Siklawy. W poprzek zbocza (mniej więcej połowa wysokości zdjęcia) przebiega żółty szlak prowadzący na Przełęcz Krzyżne

Nocny spacer po Poznaniu

Tagi

fara, katedra, noc, Poznań, ratusz

Kolejne miasto, które zdecydowanie warto zobaczyć nocą.

Katedra na Ostrowie Tumskim widziana z mostu św. Rocha…

…z przeciwległego brzegu Warty…

…i z Mostu TumskiegoMost TumskiRatusz miejski

Fara poznańskaUlica Gołębia prowadząca do fary

Poznań – od gotyku do klasycyzmu

Tagi

fara, katedra, opera, Poznań, ratusz, Stary Rynek

Poznań to miasto mogące poszczycić się zabytkami architektonicznymi z niemal każdej epoki. Jest jednym z najstarszych znaczących miast w historii Polski, znaczących głównie za sprawą funkcji kościelnych. Nie jest do końca wyjaśnione, czy to tu, czy w Gnieźnie lub na Ostrowie Lednickim Mieszko I przyjął w 966 roku chrzest. Katedra poznańska z pewnością jest natomiast najstarszą polską katedrą (od 968 r.) i jedną z najwspanialszych budowli tego typu w kraju. Gotycka architektura wnętrz nadaje jej niesamowitego klimatu, doskonale oddającego tajemniczość epoki. Dla mnie pozostaje najpiękniejszą katedrą w Polsce, jaką miałem okazję odwiedzić.Również Stary Rynek w Poznaniu zaliczyć można do najbardziej atrakcyjnych w Polsce. Jego symbolem jest ratusz miejski, znakomity przykład architektury renesansu, chyba jeden z dwóch najpiękniejszych ratuszy renesansowych w naszym kraju (obok ratusza w Zamościu).Malowniczo prezentują się także szeregi kolorowych kamienic przy rynku.

Nieopodal Starego Rynku znajduje się kolejny warty odwiedzenia obiekt, jakim jest barokowa fara poznańska, idealnie oddająca przepych epoki, szczególnie w dekoracji wnętrz.W Poznaniu nie brakuje również budowli z przełomu XVIII i XIX wieku, wzniesionych w „uporządkowanym” stylu klasycystycznym. Jego cechą charakterystyczną było powracanie do wzorców antycznych i stosowanie takich elementów jak portyki kolumnowe czy tympanony. Najsłynniejszym przykładem architektury klasycyzmu w Poznaniu jest gmach Teatru Wielkiego, przed którym rozciąga się plac – miejsce spotkań towarzyskich i popisów amatorów deskorolek.Poznań to miasto położone na obszarze o bogatej sieci hydrograficznej, na którą oprócz rzeki Warty składają się liczne akweny wodne, szczególnie w okolicach Jeziora Maltańskiego, stanowiące dogodne miejsca rekreacji i wypoczynku.

Warta w okolicach Ostrowa Tumskiego

Jedno z jezior w pobliżu Jeziora Maltańskiego, którego przyzwoitym zdjęciem niestety na razie nie dysponuję

Stare Miasto w Krakowie

Tagi

Brama Floriańska, Grodzka, Kościół Mariacki, Kraków, Stare Miasto, Stary Rynek, Sukiennice, unesco, Wawel

Kraków to chyba najczęściej odwiedzane przez turystów miasto Polski. Szczególną popularnością cieszy się oczywiście zespół Starego Miasta, na który składa się obszar rozciągający się od otoczenia Rynku Głównego na północy po Wawel na południu, ze wszystkich stron otoczony plantami. Wartość Starego Miasta doceniona została poprzez wpisanie na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO (wespół z Kazimierzem i Stradomiem). Niestety, pomimo licznych wizyt w Krakowie, zebrany przeze mnie dotychczas materiał fotograficzny nie jest zbyt bogaty, jednak na początek zamieszczam poniżej kilka kadrów z najsłynniejszych miejsc.

Wzgórze Wawelskie widziane z przeciwległego brzegu Wisły

Krużganki arkadowe na dziedzińcu Zamku Królewskiego

Łącząca okolice Wawelu ze Rynkiem Głównym ulica Grodzka – gotycki kościół św. Andrzeja

Ciąg dalszy zabytków na Grodzkiej – barokowy kościół św. Piotra i PawłaSymbol Rynku Głównego – Sukiennice, po lewej Wieża Ratuszowa

I na deser kilka ujęć nocnych:

Sukiennice i Kościół Mariacki

Ulica Floriańska spod Bramy Floriańskiej……i sama bramaZgodnie z zasadami budowy klamrowej – ponownie Wzgórze Wawelskie