Tatry – Dolina Gąsienicowa

Tagi

Boczań, Czarna Dolina Gąsienicowa, Czarny Staw Gąsienicowy, Dolina Gąsienicowa, Granaty, Hala Gąsienicowa, Jaworzynka, jezioro, Kozi Wierch, Kościelec, Murowaniec, Orla Perć, Przełęcz Między Kopami, staw, Tatry, Zielona Dolina Gąsienicowa, Świnica, Żółta Turnia

Stosunkowo łatwa dostępność dla turystów o różnym poziomie sprawności fizycznej, bliskość grani Orlej Perci i innych chętnie zdobywanych szczytów (np. Kościelec, Świnica, Kasprowy Wierch), niezwykłe walory krajobrazowe, a także słynne schronisko Murowaniec (na Hali Gąsienicowej) czynią Dolinę Gąsienicową niezwykle popularnym celem wycieczek pieszych w polskich Tatrach. Jest ona również miejscem krzyżowania się znacznej ilości szlaków turystycznych prowadzących w wyższe partie górskie.

Dolina Gąsienicowa: położona na granicy Tatr Zachodnich i Tatr Wysokich (w większości jednak na terenie Wysokich). Stanowi górne piętro Doliny Suchej Wody Gąsienicowej i składa się z dwóch zasadniczych części: Czarnej Doliny Gąsienicowej i Zielonej Doliny Gąsienicowej, przedzielonych granią Kościelców. Cechą charakterystyczną obszaru jest nagromadzenie jezior polodowcowych (zwanych stawami gąsienicowymi), których liczba sięga szesnastu (większość w Zielonej Dolinie Gąsienicowej).

Najczęściej wybieranym sposobem dotarcia na Halę jest dojście Kuźnic, skąd prowadzą dwa szlaki turystyczne: żółty przez Dolinę Jaworzynki i niebieski przez Boczań (oraz Skupniowy Upłaz).

Dolina Jaworzynki w początkowej fazie szlaku

Widok na Polanę Kalatówki z BoczaniaMały i Wielki Kopieniec ze Skupniowego UpłazuSkupniowy Upłaz, w dole po lewej szlak przez „Jaworzynkę”Punkt zetknięcia się obu szlaków – Przełęcz Między KopamiŻółta Turnia ze szlaku na Halę GąsienicowąKlasyczna panorama Doliny Gąsienicowej, od lewej: Żółta Turnia, Granaty, Kozi Wierch, Kościelce, ŚwinicaSchronisko turystyczne PTTK „Murowaniec”Największy i najpopularniejszy w dolinie Czarny Staw GąsienicowyWidok na Zieloną Dolinę Gąsienicową z okolic Kasprowego WierchuMalowniczy staw KurtkowiecZielony Staw GąsienicowyI na koniec Zielona Dolina Gąsienicowa widziana ze szlaku na Karb

Tatry – Dolina Pięciu Stawów Polskich

Tagi

Czarny Staw Polski, Dolina Pięciu Stawów, góry, jezioro, Kozi Wierch, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski, Tatry, Wielki Staw Polski, Zadni Staw Polski

Jeden z najchętniej odwiedzanych rejonów i chyba najpiękniejsza wysokogórska dolina w polskich Tatrach, dodatkowo dość łatwo dostępna (przede wszystkim szlakiem przez Dolinę Roztoki). Świetne miejsce docelowe na kilkugodzinną wycieczkę, lecz również dogodny punkt pośredni w trasie na szczyty Orlej Perci, Szpiglasowy Wierch czy nad Morskie Oko. Przystanek obowiązkowy dla każdego, kto po raz pierwszy zasmakować chce piękna tatrzańskiego krajobrazu w najwyższym wymiarze.

Dolina Pięciu Stawów Polskich: położona w Tatrach Wysokich, stanowi odgałęzienie Doliny Białki i górne piętro Doliny Roztoki. Nazwa pochodzi od kompleksu jezior polodowcowych (w Tatrach zwanych stawami), do których zaliczają się: Wielki Staw Polski, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski, Czarny Staw Polski i Zadni Staw Polski. Szóstym zbiornikiem znajdującym się w dolinie jest Wole Oko, jednak ze względu na bardzo małą powierzchnię i głębokość bardzo zależną od ilości wody spływającej z Zadniego Stawu, nie jest uwzględnione w jej nazwie. W Dolinie Pięciu Stawów Polskich położone jest jedno z ośmiu schronisk turystycznych w polskiej części Tatr.

Widok całej doliny ze szlaku na Świstową Czubę. Widoczne cztery stawy (od najbliższego): Przedni Staw Polski, Mały Staw Polski, Wielki Staw Polski, dalej Czarny Staw Polski

Najgłębsze jezioro w Tatrach – Wielki Staw Polski (blisko 80 m głębokości). Podobno gdyby na jego dnie postawić Kościół Mariacki, ponad powierzchnię wody wystawałaby tylko końcówka wyższej wieżyMalowniczy Mały Staw Polski, dalej Wielki Staw PolskiGórujący nad Doliną Kozi Wierch, widoczne południowe zbocze jest zdecydowanie łagodniejsze niż urwiste północne, tędy prowadzi też łatwiejszy szlak turystycznyPrzedni Staw Polski, przy którym położone jest schronisko turystyczne PTTK

Na koniec dolina w nieco bardziej „mrocznej” wersji