Tatry – Kościelec

Tagi

Czarny Staw Gąsienicowy, Dolina Gąsienicowa, góry, Hala Gąsienicowa, Karb, Kościelec, Mały Kościelec, Tatry

Kościelec (2155 m n.p.m.) jest chyba najbardziej charakterystycznym pod względem kształtu szczytem w otoczeniu Hali Gąsienicowej. Strzelista, przypominająca piramidę sylwetka niektórych może paraliżować, innych zaś motywować do wejścia na wierzchołek. Wespół z Małym Kościelcem i Zadnim Kościelcem tworzy tzw. Grań Kościelców, dzielącą Dolinę Gąsienicową na dwie części: Zieloną (na zachodzie) i Czarną (na wschodzie).

Kościelce widziane Hali Gąsienicowej

Na przełęcz Karb, położoną pomiędzy Kościelcem a Małym Kościelcem prowadzą dwie drogi. Pierwsza zakłada dojście niebieskim szlakiem nad Czarny Staw Gąsienicowy, skąd na przełęcz odbija w prawo trasa oznakowana na czarno. Podejście jest dość strome, jednak wyłożone wygodnymi kamieniami.

Czarny Staw Gąsienicowy ze szlaku na Karb

„Piramida” Kościelca ze szlaku na KarbDrugi wariant jest nieco dłuższy, za to piękny krajobrazowo, a wędrówka na Karb mniej męcząca. Wybierając tę opcję, należy podążać z hali szlakiem żółtym w kierunku Zielonej Doliny Gąsienicowej. Droga przebiega wśród licznych jezior polodowcowych („stawów gąsienicowych”), a cel wycieczki wygląda z tej perspektywy mniej groźnie niż wcześniej. Na przełęcz podchodzi się rumowiskami skalnymi, bez większych trudności technicznych.

Kościelec z Zielonej Doliny Gąsienicowej

Podejście na Karb……i widok z przełęczy na Czarny Staw Gąsienicowy……oraz budzący respekt cel wędrówki

Pojawią się one na ostatnim odcinku trasy, dzielącym Karb od wierzchołka Kościelca. Największą wydaje się pokonanie kilkumetrowego progu skalnego, przebiegającego wzdłuż całej szerokości zbocza. W tym miejscu należy znaleźć właściwy punkt podparcia i z użyciem rąk uporać się z przeszkodą. Dalsza część szlaku trawersuje duże płyty skalne, które po opadach deszczu mogą być śliskie. W drodze na szczyt nie występują żadne sztuczne ułatwienia, zatem kluczowe jest uważne podążanie za wymalowanymi na podłożu czarnymi znakami. Pomoc rąk potrzebna okaże się jeszcze tuż pod wierzchołkiem, jednak osiągnięcie go nie powinno przysporzyć większych problemów. Kościelec jest jedynym miejscem, z którego podziwiać można wszystkie jeziora Doliny Gąsienicowej, na wyciągnięcie ręki wydają się również szczyty Orlej Perci i Świnica. Trasa godna polecenia średnio zaawansowanym w chodzeniu po Tatrach turystom. Pod względem trudności stanowić może punkt pośredni pomiędzy wierchami Tatr Zachodnich a mniej przystępnymi turniami Tatr Wysokich.

Szlak na szczyt

Tuż pod wierzchołkiemWspaniały widok ze szczytu na Granaty i Czarny Staw Gąsienicowy

Reklamy

Tatry – Kasprowy Wierch

Tagi

Dolina Goryczkowa, Dolina Gąsienicowa, Kasprowy Wierch, kolejka, Myślenickie Turnie, obserwatorium, szlaki, Tatry, Tatry Zachodnie

Kasprowy Wierch (1987 m n.p.m.) – położony na głównej grani Tatr, w Tatrach Zachodnich, ich najbardziej popularny (poza Giewontem) szczyt. Otaczają go trzy doliny walne: Dolina Bystrej, Dolina Suchej Wody Gąsienicowej i Dolina Cicha (od strony Słowacji). Na wierzchołku znajduje się najwyżej usytuowany budynek w Polsce – obserwatorium meteorologiczne, a nieco niżej górna stacja kolejki linowej z Kuźnic, dowożącej na szczyt mniej sprawnych lub bardziej leniwych turystów. Zboczami Kasprowego Wierchu przebiegają ponadto dwie trasy narciarskie (wyciągi krzesełkowe): do Doliny Goryczkowej i Doliny Gąsienicowej.

Na szczyt Kasprowego Wierchu prowadzi kilka szlaków turystycznych. Bezpośrednia trasa z Kuźnic oznaczona jest zielonymi znakami i wiedzie przez Myślenickie Turnie, gdzie znajduje się środkowa stacja kolejki linowej. Pokonanie całej drogi zajmuje według mapy ok. 3 godzin, jednak przy przyzwoitym tempie marszu spokojnie zmieścić się można w 2,5. Kasprowy zdobyć można także podążając główną granią Tatr od Czerwonych Wierchów w kierunku wschodnim (czerwony szlak), w drugą stronę: od Przełęczy Liliowe w kierunku północnym (czerwony szlak) lub od strony Doliny Gąsienicowej (żółty szlak). Żaden z wariantów nie przysparza większych trudności technicznych.

Poniżej kilka zdjęć prezentujących widoki ze szlaków wejściowych.

Kolejka linowa widziana z zielonego szlaku (od Kuźnic)

Mijany potok BystraSpojrzenie na zachód z okolic Myślenickich Turni, w środku Kondracka Kopa, po prawej część GiewontuPrzebieg zielonego szlakuPośrednia stacja kolejki na Myślenickich Turniach, w dole Polana Kalatówki z hotelem górskimKopulaste szczyty Tatr Zachodnich: Goryczkowa Czuba, Suche Czuby i Kondracka KopaSzczyt Kasprowego Wierchu widziany z zielonego szlakuObserwatorium meteorologiczneGórna stacja wyciągu krzesełkowego z Doliny GąsienicowejPanorama Doliny Gąsienicowej z malowniczymi stawami i otaczającymi ją szczytamiSzlak na Beskid i zejście do Doliny GąsienicowejKasprowy Wierch (po lewej) z czerwonego szlaku głównej grani Tatr……i ze szlaku na Beskid

Tatry – Giewont

Tagi

Dolina Kondratowa, Dolina Małej Łąki, Dolina Strążyska, Długi Giewont, Giewont, Kondracka Przełęcz, krzyż, Mały Giewont, Tatry, Wielki Giewont

„Z każdej prawie chaty Giewonta widać, toteż słusznie mu się należy tytuł króla zakopiańskiego” – Walery Eljasz.

Najbardziej znana góra Polski, symbol polskich Tatr i ich najbardziej zatłoczony szczyt. Źródeł fascynacji Giewontem upatrywać można szczególnie w jego bliskim położeniu względem Zakopanego, nad którym górują strome urwiska północnej części masywu, a także pewnej tajemniczości, jaką mu nadano – dopatrując się podobieństwa do sylwetki „śpiącego rycerza” czy umieszczając na szczycie metalowy krzyż (w 1901 r.). I choć wspaniałości Giewontowi odmówić nie można, to trudno oprzeć się wrażeniu, że stopień skomercjalizowania go jako celu wycieczek przyniósł więcej szkód niż korzyści. Zwłaszcza w sezonie letnim w drodze na wierzchołek ustawiają się długie kolejki turystów (lub „turystów”), często kompletnie nie przystosowanych do chodzenia po górach. Na podbój Giewontu ruszają dziś wszyscy: rodzice z małymi dziećmi, miłośnicy „turystyki klapkowej”, wreszcie osoby, u których przykuty do skały łańcuch i średnia ekspozycja terenu wywołują paniczny lęk. Ludzie, którzy nie szanują ani siebie, ani gór.

Nie znaczy to oczywiście, że Giewont to cel niewarty odwiedzenia – przeciwnie, posiada pewien „klimat”, a ze szczytu rozciągają się piękne widoki na Zakopane, Tatry Zachodnie i Tatry Wysokie. Taką wycieczkę warto jednak odbyć w czasie, kiedy ruch turystyczny w końcowej fazie szlaku będzie mniejszy. Dla przestrogi posłużę się tu własnym przykładem. Pewnego wrześniowego weekendu, chcąc przejść trasę mniej wymagającą i czasochłonną po dłuższej wyprawie dnia poprzedniego, a jednocześnie wykorzystać świetne warunki pogodowe, wybrałem „szybkie” wejście dobrze znanym szlakiem na Giewont. O głupocie tej decyzji niech świadczą liczby. Odcinek z Kondrackiej Przełęczy na szczyt, którego pokonanie według mapy zajmuje około 20 minut, udało mi się pokonać w doskonałym czasie…1,5 godziny. Dla potwierdzenia kilka zdjęć z niezapomnianego smażenia się w kolejce 🙂

Skalisty szczyt Giewontu wyróżnia go na tle kopulastych z reguły wierchów Tatr Zachodnich. Cały masyw składa się z trzech głównych części: Małego Giewontu (1728 m n.p.m.), Wielkiego Giewontu (1894 m) i Długiego Giewontu (1867 m). Istnieje kilka możliwości dotarcia pod kopułę szczytową Giewontu, skąd pod krzyż prowadzi jednokierunkowy niebieski szlak.

Pierwsza to trasa z Kuźnic, wiodąca przez Dolinę Kondratową na Kondracką Przełęcz. Szlak zaliczyć należy do łatwych, choć w ostatniej fazie, jaką jest podejście na samą przełęcz, może być nieco męczący.

Schronisko turystyczne na Hali Kondratowej

Kondracka Przełęcz widziana z Doliny KondratowejNa Kondracką Przełęcz można także dotrzeć od strony zachodniej, podchodząc z Doliny Małej Łąki.

Siodłowa Turnia, w tle szczyt Wielkiego Giewontu

Widok na zachód ze szlaku, w dole Dolina Małej Łąki

Tuż pod Kondracką Przełęczą trasa wiedzie przez gęste krzewy kosodrzewinySiodłowa Turnia, rozległa przełęcz Siodło (przez którą przebiega czerwony szlak pieszy) i niewielka część zbocza Małego GiewontuWierzchołek widziany z okolic Kondrackiej PrzełęczyTrzecią drogą wiodącą pod szczyt Giewontu jest szlak wychodzący z Doliny Strążyskiej, prowadzący przez Przełęcz w Grzybowcu i Siodło, a dalej zboczami Małego Giewontu.

Giewont widziany z Doliny Strążyskiej

Przebieg szlaku zboczami Małego GiewontuWidok na Kondracką Przełęcz i Kondracką Kopę, w oddali Tatry Wysokie z najwyższym KrywaniemSymbol Giewontu, 17,5-metrowy (2,5 m w skale) krzyż. W końcowym odcinku szlak ubezpieczony jest łańcuchami, jednak przy zachowaniu należytej ostrożności jego pokonanie nie sprawia żadnych trudności (łańcuchy mają funkcję głównie asekuracyjną).Widok ze szczytu północ (Zakopane i pobliskie miejscowości, Pogórze Gubałowskie, Kotlina Orawsko-Nowotarska, Gorce)

Tatry – Dolina Gąsienicowa

Tagi

Boczań, Czarna Dolina Gąsienicowa, Czarny Staw Gąsienicowy, Dolina Gąsienicowa, Granaty, Hala Gąsienicowa, Jaworzynka, jezioro, Kozi Wierch, Kościelec, Murowaniec, Orla Perć, Przełęcz Między Kopami, staw, Tatry, Zielona Dolina Gąsienicowa, Świnica, Żółta Turnia

Stosunkowo łatwa dostępność dla turystów o różnym poziomie sprawności fizycznej, bliskość grani Orlej Perci i innych chętnie zdobywanych szczytów (np. Kościelec, Świnica, Kasprowy Wierch), niezwykłe walory krajobrazowe, a także słynne schronisko Murowaniec (na Hali Gąsienicowej) czynią Dolinę Gąsienicową niezwykle popularnym celem wycieczek pieszych w polskich Tatrach. Jest ona również miejscem krzyżowania się znacznej ilości szlaków turystycznych prowadzących w wyższe partie górskie.

Dolina Gąsienicowa: położona na granicy Tatr Zachodnich i Tatr Wysokich (w większości jednak na terenie Wysokich). Stanowi górne piętro Doliny Suchej Wody Gąsienicowej i składa się z dwóch zasadniczych części: Czarnej Doliny Gąsienicowej i Zielonej Doliny Gąsienicowej, przedzielonych granią Kościelców. Cechą charakterystyczną obszaru jest nagromadzenie jezior polodowcowych (zwanych stawami gąsienicowymi), których liczba sięga szesnastu (większość w Zielonej Dolinie Gąsienicowej).

Najczęściej wybieranym sposobem dotarcia na Halę jest dojście Kuźnic, skąd prowadzą dwa szlaki turystyczne: żółty przez Dolinę Jaworzynki i niebieski przez Boczań (oraz Skupniowy Upłaz).

Dolina Jaworzynki w początkowej fazie szlaku

Widok na Polanę Kalatówki z BoczaniaMały i Wielki Kopieniec ze Skupniowego UpłazuSkupniowy Upłaz, w dole po lewej szlak przez „Jaworzynkę”Punkt zetknięcia się obu szlaków – Przełęcz Między KopamiŻółta Turnia ze szlaku na Halę GąsienicowąKlasyczna panorama Doliny Gąsienicowej, od lewej: Żółta Turnia, Granaty, Kozi Wierch, Kościelce, ŚwinicaSchronisko turystyczne PTTK „Murowaniec”Największy i najpopularniejszy w dolinie Czarny Staw GąsienicowyWidok na Zieloną Dolinę Gąsienicową z okolic Kasprowego WierchuMalowniczy staw KurtkowiecZielony Staw GąsienicowyI na koniec Zielona Dolina Gąsienicowa widziana ze szlaku na Karb

Tatry – Dolina Pięciu Stawów Polskich

Tagi

Czarny Staw Polski, Dolina Pięciu Stawów, góry, jezioro, Kozi Wierch, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski, Tatry, Wielki Staw Polski, Zadni Staw Polski

Jeden z najchętniej odwiedzanych rejonów i chyba najpiękniejsza wysokogórska dolina w polskich Tatrach, dodatkowo dość łatwo dostępna (przede wszystkim szlakiem przez Dolinę Roztoki). Świetne miejsce docelowe na kilkugodzinną wycieczkę, lecz również dogodny punkt pośredni w trasie na szczyty Orlej Perci, Szpiglasowy Wierch czy nad Morskie Oko. Przystanek obowiązkowy dla każdego, kto po raz pierwszy zasmakować chce piękna tatrzańskiego krajobrazu w najwyższym wymiarze.

Dolina Pięciu Stawów Polskich: położona w Tatrach Wysokich, stanowi odgałęzienie Doliny Białki i górne piętro Doliny Roztoki. Nazwa pochodzi od kompleksu jezior polodowcowych (w Tatrach zwanych stawami), do których zaliczają się: Wielki Staw Polski, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski, Czarny Staw Polski i Zadni Staw Polski. Szóstym zbiornikiem znajdującym się w dolinie jest Wole Oko, jednak ze względu na bardzo małą powierzchnię i głębokość bardzo zależną od ilości wody spływającej z Zadniego Stawu, nie jest uwzględnione w jej nazwie. W Dolinie Pięciu Stawów Polskich położone jest jedno z ośmiu schronisk turystycznych w polskiej części Tatr.

Widok całej doliny ze szlaku na Świstową Czubę. Widoczne cztery stawy (od najbliższego): Przedni Staw Polski, Mały Staw Polski, Wielki Staw Polski, dalej Czarny Staw Polski

Najgłębsze jezioro w Tatrach – Wielki Staw Polski (blisko 80 m głębokości). Podobno gdyby na jego dnie postawić Kościół Mariacki, ponad powierzchnię wody wystawałaby tylko końcówka wyższej wieżyMalowniczy Mały Staw Polski, dalej Wielki Staw PolskiGórujący nad Doliną Kozi Wierch, widoczne południowe zbocze jest zdecydowanie łagodniejsze niż urwiste północne, tędy prowadzi też łatwiejszy szlak turystycznyPrzedni Staw Polski, przy którym położone jest schronisko turystyczne PTTK

Na koniec dolina w nieco bardziej „mrocznej” wersji

Tatry – Dolina Roztoki

Tagi

Dolina Roztoki, góry, Kozi Wierch, krajobraz, potok, Roztoka, Tatry, Wielka Siklawa, Wodogrzmoty Mickiewicza

Po prezentacji dwóch miast, czas na przybliżenie pierwszego wartego odwiedzenia miejsca na łonie natury. Tatry jako jeden z najatrakcyjniejszych obszarów w Polsce, a przy okazji najczęściej odwiedzana przeze mnie jej część, pojawiać się będą na tej stronie jeszcze nie raz, nie dwa. Ze względu na „ilość piękna na metr kwadratowy”, wpisy dotyczyć będą zazwyczaj nie Tatr w ujęciu ogólnym, a ich konkretnych części i szlaków. Na dobry początek spacer Doliną Roztoki, będącą jedną z moich ulubionych tras tatrzańskich.

Dolina Roztoki: położona w Tatrach Wysokich, stanowi odgałęzienie Doliny Białki. Bardzo popularna wśród turystów pieszych ze względu na łatwy, a zarazem niezwykle atrakcyjny szlak prowadzący od Schroniska w Roztoce do Doliny Pięciu Stawów Polskich. Po drodze podziwiać można opadające kaskadami Wodogrzmoty Mickiewicza oraz największy tatrzański wodospad, Wielką Siklawę.

Wodogrzmoty Mickiewicza przy skrzyżowaniu szlaków: czerwonego prowadzącego przez Dolinę Rybiego Potoku i zielonego przez Dolinę Roztoki. Na zielony szlak wchodzimy tuż za Wodogrzmotami, skręcając z drogi asfaltowej w prawo

W początkowej fazie szlak prowadzi przez las…

..miejscami nieco przerzedzony. W tle podziwiać możemy masyw Wołoszyna

Malownicze kaskady Potoku Roztoka

Typowy krajobraz Doliny Roztoki, w oddali Kozi WierchWodospad Buczynowa Siklawica spływający z Buczynowej DolinkiPo około 1,5 godziny podejścia od Wodogrzmotów Mickiewicza naszym oczom ukazuje się największy wodospad w Polsce, Wielka Siklawa, tworzona przez wodę spływającą z Wielkiego Stawu Polskiego

Kozi Wierch widziany z wysokości Wielkiej Siklawy. W poprzek zbocza (mniej więcej połowa wysokości zdjęcia) przebiega żółty szlak prowadzący na Przełęcz Krzyżne